سفر آمانو به ایران که طی روز گذشته صورت گرفت دارای پیامی روشن برای همه نخبگان و مذاکره کنندگان هسته ای و از همه مهم تر پیامی آشکار برای ملت ایران است.این سفر در شرایطی صورت گرفت که احتمال توافق میان ایران و شش کشور با توجه به انتظارات دو طرف بسیار اندک شمرده میشود و حتی اکنون نیز این احتمال وجود دارد که این مذاکرات حتی برای ماه ها تمدید گردد که البته این شیوه امریکایی ها که در موارد متعدد با هدف یافتن راهی برای فریب بوقوع پیوسته است امیری بعید به نظر نمیرسد.
در این خصوص ابتدا باید به این پاسخ برسیم که چه مسایلی چنین شکافی را در روند مذاکرات بوجود آورده است؟اینگونه به نظر میرسد که گره ای در کار مذاکرات پدید آمده است که آمانو آن گره را در ایران میبیند نه در زیاده خواهی های طرف مقابل ایران و باید حدس زد او با طرحی جدید به ایران آمده است.طرحی که بنا به آن بازرسی ها از مراکز نظامی و صنعتی ایران و مصاحبه یا به نقل دقیق تر بازجویی از دانشمندان و شخصیت های نظامی و علمی ایرانی به آینده موکول شود که این نیز در راستای سیاست وقت کشی امریکایی هاست.درواقع دموکرات ها به این نتیجه رسیده اند که راهی جز توافق با ایران پیش رو ندارند و بهتر است این توافق را هرجند ناقص و چند مرحله ای به امضای طرفین برسانند حتی اگر این اقدام نوعی توافق نمایشی باشد.
بنابراین این حدس به طور قوی وجود دارد که سفر آمانو به تهران با این مذاکرات کاملا در ارتباط است و اساسا به عنوان بخشی از مذاکرات با 1+5 انجام گرفته است.
بنابراین سفر آمانو به ایران به احتمال بسیار زیاد به جهت گشودن بزرگترین گره ای است که امریکا در روند مذاکرات ایجاد کرده است و آن همان pmd است که گویا آمانو راه بازگشایی آن گره را در ایران میبیند.این مسئله از آن جهت برای سازمان ملل مورد اهمیت است قطعیت رهبر ایران در ترسیم خطوط قرمز نهایی به معنی تحت فشار قرار دادن امریکایی هاست که باید به جرعت این مسئله را بیان کرد که کلیه عقب نشینی های امریکا از موازع پیشین خود مرهون صراحت و قاطعیت رهبری نظام و استقامت ملت است چرا که امریکایی ها هیچگاه به سخنان هیچ ایرانی اعتماد کامل ندارند حتی اگر آن فرد رییس جمهور ایران باشد و بارها نیز این مسئله را اعلام داشته اند.اما رفتار امریکایی ها این مسئله را نشان میدهد که آنها به سخنان رهبر ایران اعتمادی تمام و کمال دارند و کلیه سیاست های خود را بر مبنای تقابل به سخنان رهبری نظام شکل میدهند نه سخنان رییس جمهور یا وزیر امور خارجه یا وزیر کشود.
با این حال باید منتظر ماند و واکنش سایر خبرگزاری های مطرح جهان را مورد برسی قرار داد تا بخشی از ابعاد اقدامات آمانو و مباحث مطرح شده در ایران را دریافت که البته دانستن این موارد بی ربط به نتیجه مذاکرات ایران و شش کشور نخواهد بود.